Atatürk ile ilgili şiirler kısa

Atatürk ile ilgili şiirler kısa. Atatürk hakkında 1 ve 2 kitalık kısa şiirleri sizler için derledik. Atatürk ile ilgili şiirler.

Atatürk ile ilgili şiirler kısa

ATATÜRK

Gözleri maviydi
Saçları sarı
Kurtardı memleketi düşmandan
Seviyor onu Türk çocukları

O bizim Atatürk’ümüz
Yol göstericimiz
Adı büyük şanlı Türk
Canımız kanımız Seni unutmayız

Ödevhane tarafından yazılmıştır…

ATATÜRK

Bize bakar gözlerin
Her gün her gün maviliklerden
Aldığım nefeste ismin
Ulu önder Atatürk kalbimdesin

Ödevhane tarafından yazılmıştır…

ATATÜRK

Atatürk doğdu 1881’de
Bir güneş doğdu memlekete
Kurtulduk düşmandan
Atatürk ölmedi ölmez hiç bir zaman

Ödevhane tarafından yazılmıştır…

ATATÜRK

Sarı saçlarında memleket rüzgarı
Mavi gözlerin deniz kokar
Seninle özgür bayrak ve vatan
Kalbimiz seninle coşar

Ödevhane tarafından yazılmıştır…

MUSTAFA KEMAL

Mustafa Kemal’i gördüm düşümde,
Daha, diyordu.
Uğruna şehit olasım geldi hemen
Sabaha, diyordu.

Al bir kalpak giymişti al,
Al bir ata binmişti, al,
Zafer ırak mı ? dedim,
Aha, diyordu.                 Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

MUSTAFA KEMAL’CE

Ve bir Erzurum sabahında
Uzun bir savaşı düşündüm
Mustafa Kemal’ce

Büyüdü ellerim ve gözlerim
Sakarya’nın doğu yakasında
Dağda bir geyik gibi

O zaman çizdi Seddülbahir’i
Alaca şekillerde Mustafa Kemal
Savaş haritasına

Sonra barut kurşun ve kan
Bir nice güneşi çağırdım
Mustafa Kemal’in otağına

Abdülkadir Bulut

Atatürk ile ilgili şiirler kısa

ATATÜRK

Düşmanların elinden
Bizi kurtaran sensin.
Bu toprağı yeniden
Özenle kuran sensin.

Ünümüzü dünyaya
Mertçe duyuran sensin.
Gündüz gün, gece aya
Benzer kahraman sensin.

Adını büyük, küçük
Anıyoruz her zaman,
Adı büyük Atatürk
Anlı şanlı kahraman.

Nabzımızda atansın
Ey ! ölmeyen atamız.
Gönlümüzde yatansın
Seni unutamayız.

        Mehmet Necati ÖNGAY

 ATATÜRK’ÜN RESMİ

Kürsünün üstünde bir resim;
Gözleri denizlerden mavi,
Bakışları güneşlerden sıcak.
Bu resimle başlar bizim günümüz,
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.
Öğretmenimiz kürsüde
Verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte,
Atatürk’ün resmi.
Çalışkanız çünkü
Çalışınca,
Bakarız. Atatürk güldü.
Bir yanlışlık yaparsak,
Bulutlanır gözleri,
Anlarız Atatürk üzüldü.

                             Behçet NECATİGİL

On Kasım

Yıl otuz sekiz, on kasım Perşembe
Hatırdan çıkmayacak bir sonbahar
Sarsılıyor İstanbul yedi tepe
Yaman esmiş Dolmabahçe’de rüzgar

Gerçek olamaz olsa olsa bir düş
Dokuzu beş gece Atatürk ölmüş
Böyle toptan bir yas nerde görülmüş
Beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar

Bu memlekette en çok hizmet eden
Bu aşk ile dağlara gücü yeten
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam Ankara sırtlarında yatar.

Cahit Sıtkı Tarancı

Atatürk

Bir gün sordum babama,
Atatürk neden büyük?
Çocuğum dedi bana,
Onu seviyor her Türk.

Onu biz değil yalnız
Üstün tanır her millet.
En büyük eseridir,
Kurduğu Cumhuriyet.

Çok kötü bir zamanda,
Uçurumdaydı vatan.
O büyük kahramandı,
Yurdumuzu kurtaran.

Kalbimiz sevgi dolu,
Yol gösteren O, Türk’e.
Yolumuz O’nun yolu,
Saygı duy Atatürk’e.
İ.Hakkı Talas

 Atatürk

Şimdi bir deniz varsa
Pamuk tarlaları
Rüzgarlar altında
Şimdi bir tren geçiyorsa ovalardan.

Buğday sarısı güneşte
Bir kuş uçuyorsa
Şimdi bir bayrak dalgalanıyorsa
Ay yıldızlı…

Yaşamak seninle güzel
Yaşamak bunun için büyük
Sevgili Atatürk.

Adnan Ardağı

 AĞLAYALIM ATATÜRK’E

Ağlayalım Atatürk’e
Bütün dünya kan ağladı
Süleyman olmuştu mülke
Geldi ecel, can ağladı

Doğu batı cenup şimal
Aman tanrı bu nasıl hal
Atatürk’e erdi zeval
Memur mebusan ağladı

Atatürk’ün eserleri
Söyleyecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti, vatan ağladı

Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türke terketti
Döndü çarh devran ağladı

Bu ne kuvvet, bu ne kudret
Var idi bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnön’İsmet
Gözlerimiz kan ağladı

Tren hattı tayyareler
Tükler giydi hep kareler
Semerkantla Buharalar
İşitti her yan ağladı

Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşalin askerleri
Ordular tümen ağladı

Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalnız gidenler gelmez
Her gelen insan ağladı

Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil, düşman ağladı

Aşık Veysel

ATATÜRK

Atatürk dedim iptida
Önümü ilikledim
Nasıl söylerim öldüğünü
Atatürk’üm karşımda.
Yatmış uyumuş karlar üstüne
Kalpağı başında

Nasıl söylerim öldüğünü
Çenesine uzanmış eli.
Atatürk’üm çıkar Kocatepe’ye
Dalgın, düşünceli.

Nasıl söylerim öldüğünü,
Elinde beyaz tebeşir
Geçmiş tahta başına
Atatürk’üm ders verir.

Nasıl söylerim öldüğünü
Başında yeni şapkası,
Yola çıkmış yürümüş
Kalabalık arkası.

Nasıl söylerim öldüğünü, nasıl!
Bir ışık vurmuş yüzümüze.
Atatürk’üm bakıyor besbelli
Çeki-düzen verelim üstümüze

İlhan Demiraslan

Atatürk Gülümsedi

Atatürk gülümsedi öğretmenim
Siz sınıfa girince
Dağıldı kara bulutlar
Açıldı gonca

Baktı ki okul yenidir
Siz yenisiniz düşünceler yeni
Atatürk gülümsedi öğretmenim
Saklayamadı sevincini

Baktı ki gençsiniz bilgili
Eğitiyorsunuz yolunca yöntemince
Atatürk gülümsedi öğretmenim
Sevindi onca

Baktı ki karışmış aramıza
Çiziyorsunuz yolu
Atatürk gülümsedi öğretmenim
Gözleri dolu dolu

Anlaşılan bütün yaz
Atatürk gözünü kırpmamış
Çünkü boşmuş sıralar
Çünkü harf okunmamış

Kapkara bulutlar inmiş
Işıklı gözlerine
Bora gibi fırtına gibi Atatürk’üm
Sanırım yönelmiş bilgisizliğe

Ama baktı ki gün doğmuş
Bir koşu varmışız okula
Özlemle açılmış kitaplar
Bir iştah kızda oğlanda

Baktı ki zil çalmış sınıfa girmişsiniz
Bütün bakışlar sizde
Günaydın demiş derse başlıyorsunuz
Sımsıcak bir sevgi gözlerinizde

Baktı ki Türkiyesi Türkiyemiz
Aydın ufuklara yürüyor hızla
Atatürk gülümsedi öğretmenim
Övünüyor bizimle

Dağıldı kara bulutlar
Biz sınıfa girince
Atatürk gülümsedi öğretmenim
Kürsüde kendini görünce.

Talat Tekin

Atatürk’ü Anış

Düşmanların elinden
Bizi kurtaran Atam
Bu vatanı yeniden,
Özenle kuran Atam.

Ünümüzü dünyaya
Mertçe duyuran Atam.
Gökte güneşe, aya
Benzer kahraman Atam.

Adını küçük,büyük,
Anıyoruz her zaman
Adı büyük Atatürk
Anlı şanlı kahraman

Bir bölünmez vatansın,
Ey ölümsüz Atamız
Gönlümüzde yatarsın
Seni unutamayız.

M.Necati Öngay

Başöğretmenim

Atatürk benim
Başöğretmenim.
Ne öğrendimse
Ondan öğrendim

Baktım ki asker,
Ben de askerim,
Kars’ta Kore’de
Nöbet beklerim…

Baktım kürsüde,
Nutuk söylüyor,
O’nun sesini,
Dünya dinliyor.

Ne heyecanlı
Ne heybetli O,
Türk tarihinde
En kudretli O.

Tarih okudum,
Baktım başa O.
Her iyi işte,
Her savaşta O.

Bu devrimleri
Hep O düşünmüş,
Milleti için,
Ağlamış gülmüş.

O semamızda
Ebedi güneş,
O gönlümüzde
En harlı ateş.

Çocuk kalbimle,
İlk O’nu sevdim.
Atatürk benim,
Başöğretmenim…

Tarık Orhan

Bir Türkü Söylüyorum Gök Mavisi

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Yıldızlar dolar içime
Dağ başını duman almış
Uğuldayan rüzgar dinmiş, kesilmiş cihanın nefesi

Dokuzu beş geçe Dolmabahçe’de
Kemal’im uykuya kalmış

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Derin olur son uykular uyanılmaz
Göklerde gözlerinin aksi
Millet yedisinden yetmişine kadar
Melül mahzun yollara bakar
Hasretine dayanılmaz

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Ağaçlar çıplak mevsim sonbahar
Kahbe felek o gün yürekten güldü
Yakından duyuldu toprağın sesi yakından
Millet yedisinden yetmişine kadar
Yollara döküldü

Bir türkü söylüyorum gök mavisi
Dağ taş selam durdu, ayağa kalktı toprak

Alev alevdi göklerin nefesi
Kurtlar kuşlar ağlayarak
Yollara döküldü birden
Bütün bulutlar o gün al aldı
Bir şey eksildi yeryüzünden
Millet ardından baka kaldı.

Mesut Tarcna

 MUSTAFA KEMAL’CE

Ve bir Erzurum sabahında
Uzun bir savaşı düşündüm
Mustafa Kemal’ce

Büyüdü ellerim ve gözlerim
Sakarya’nın doğu yakasında
Dağda bir geyik gibi

O zaman çizdi Seddülbahir’i
Alaca şekillerde Mustafa Kemal
Savaş haritasına

Sonra barut kurşun ve kan
Bir nice güneşi çağırdım
Mustafa Kemal’in otağına

Abdülkadir Bulut

MUSTAFA KEMAL’İ DÜŞÜNÜYORUM

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yeleleri alevden al bir ata binmiş
Aşıyor yüce dağları, engin denizleri.
Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda,
Işıl ışıl yanıyor mavi gözleri.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Yanmış, yıkılmış savaş meydanlarında
Destanlar yaratıyorlar cihanın görmediği
Arkasından dağ dağ ordular geliyor
Her askeri Mustafa Kemal’i gibi

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Gelmiş geçmiş kahramanlara bedel
Hükmediyor uçsuz bucaksız göklere.
Al bir ata binmiş yalın kılıç
Koşuyor zaferden zafere…

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Ölmemiş bir kasım sabahı
Yine bizimle beraber her yerde
Yaşıyor dört köşesinde vatanın,
Yaşıyor damar damar yüreklerde.

Mustafa Kemal’i düşünüyorum;
Altın saçları dalgalanıyor rüzgarda;
Mavi gözleri ışıl ışıl, görüyorum.
Uykularıma giriyor her gece.
Ellerinden öpüyorum.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Mustafa Kemaller Tükenmez

Tükenir elbet,
Gökte yıldız, denizde kum tükenir.
Bu vatan bu topraklar cömert,
Kutsal bir ateşim ki ben sönmez,
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Ben de etten kemiktendim elbet,
Ben de bir gün göçecektim elbet.
İki Mustafa Kemal var iyi bilin,
Ben işte o ikincisi, sonsuzlukta
Ruh gibi bir şey, görünmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Hep kardeşliğe, bolluğa giden yolda,
Bilimin, yapıcılığın aydınlığında,
Güzel düşünceler, soyut fikirlerde ben.
evrensel yepyeni buluşlarda,
Geriliği kovmuşum ben, dönmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Başın mı dertte, beni hatırla,
Duy beni en sıkıldığın an.
Baştan sona herşeyiyle bu vatan,
Sakın ağlamasın kasımlarda.
Fatihler, Kanuniler ölmez;
İnanın Mustafa Kemaller tükenmez.

Halim Yağcıoğlu

NEDİR SEVİ

Öküzsüz toprağı sürüp
Aç yorgun dönünce
Ekmektir sevi

Serptiğin tohum senin
Seninse biçeceğin başaklar
Topraktır sevi

Acıların bölünür
Bölünürse ikiye yürek
Kadındır sevi

Kelepçe olursa biliklerinde çaresizlik
Ulaşmak için özgürlüğe
Silahtır sevi

Dalgalansın diye gönderde
Koşmak cepheden cepheye korkusuz
Bayraktır sevi

Aydınlığa dönüşür karanlık
Mavi gözlerine bakınca
Ata’dır sevi

 Mahmut Turgut

 ONSUZ

Ah işte duyuyorum mesut günler içinden
Sana “Sevimli yüzün asla solmasın” diyen
Bütün adınla dolu sevinç şarkıları…
Sen öldüğün için mi şimdi bayraklar yarı!
Ah işte görüyorum seni gördüğüm günü
Altından, alkışlarla geçiyorsun bir tak’ın
O gün bana gelmiştin babamdan daha yakın.
Meğer duyacakmışım bir sabah öldüğünü…
Meğer görecekmişim bir sabah gidişini
İstanbul’un önünden son defa geçişini…
Bizler seninle nasıl, ah nasıl beraberdik
Bizler ki az sıkılsak “O başımızda” derdik
Nasıl yok bileceğiz, O güzel güneş yüzü
Ana, baba değil bu, bizler Ata öksüzü…
Tatmadık, bilmiyoruz bu bambaşka yarayı
Öğret bize yarabbi, ah O’nsuz yaşamayı…

Ziya Osman Saba

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir