Atatürk’ün Çocuk Sevgisi Dinleme Metni Oku-Yazılı Hali-2. Sınıf Türkçe Kitabı. 2. Sınıf Türkçe kitabı Atatürk’ün Çocuk Sevgisi dinleme metninin yazılı halini, sözlerini, metnini yazdık.
Atatürk’ün Çocuk Sevgisi Dinleme Metni Oku-Yazılı Hali-2. Sınıf Türkçe Kitabı
ATATÜRK’ÜN ÇOCUK SEVGİSİ
Atatürk, çocuklara karşı saygı ile karışık bir sevgi besler ve gösterirdi. Çocukların iyi niyetle, içlerinden geldiği gibi konuşmaları onun hoşuna giderdi.
İlk cumhurbaşkanı seçildiği zamanlardı. Bir sabah Çankaya sırtlarında beraber gezmeye çıkmıştık. Güneşli ve berrak bir gündü. Mevsim kış olduğu hâlde soğuğu pek hissetmiyorduk. Gazi önde gidiyor, Hayati ile ben kendisini takip ediyorduk. Arada bize dönüp bir soru soruyor veya bir düşüncesini söylüyordu.
Döne dolaşa eski Muhafız Bölüğünün barındığı binanın arkalarına geldik. Burada on, on bir yaşlarında iki çocuk uçurtma uçuruyorlardı. Gazi durdu, çocukların uçurtmayı havalandırmak için yaptıkları zor hamleleri ilgi ile izledi. Onlar ise bizim oraya geldiğimizin farkına bile varmamış, oyunları ile meşguldüler.
Bir aralık uçurtma yerden bir iki metre yükseldikten sonra birdenbire yalpaladı. Bir iki takla atarak geldi ta ayaklarımızın dibine serildi. O zaman çocuklar bizi gördüler. Bir tanesi korkusuzca bize doğru koştu. Öteki ise olduğu yerde kalakaldı. Üç yabancı adamla karşı karşıya gelmek kendisini belli ki ürkütmüştü. Gazi, yanımıza sokulan çocuğu yakaladı, çelik bakışlı gözlerini onun yüzüne dikip gülümseyerek sordu:
– Adın ne senin bakayım?
– Cemil
– Çankaya’da mı oturuyorsun?
– Yok, Ayrancı’da
– Okula gidiyor musun?
Çocuk “Evet.” anlamında başını önüne eğdi.
– Ee, ne okuyorsun mektepte?
– Her bir şey okuyorum
– Peki, ben kimim Cemil?
Çocuk zeki bakışlarını Ata’nın yüzünde gezdirdi:
– Sen Gazi Paşa’sın, dedi.
Ata gülümsedi:
– Olmadı Cemil, ben Gazi Paşa değilim, beni benzettin sen.
– Yok benzetmedim, iyi biliyorum, sen Gazi Paşa’sın!
– Nereden biliyorsun?
Çocuk, kendinden emin bir tavırla,
– Çünkü, dedi. Sana kimse benzemez.
Çelik gözler bulutlandı. O eşsiz kafanın içinden kim bilir ne düşünceler geçti o anda.
– Cemil, sen büyüdüğün zaman ne olacaksın?
Cevap o ufacık ağızdan tereddütsüz çıktı: Atatürk’ün Çocuk Sevgisi Dinleme Metni Oku-Yazılı Hali
– Asker olacağım!
– Asker olup da ne yapacaksın?
– Düşman bu topraklara bir daha ayak basacak olursa onu buradan kovacağım!
Gazi bir şey demedi. Küçük Cemil’i kollarından tuttu, kaldırdı ve alnına sıcak bir öpücük kondurdu. Sonra onu oyununa geri gönderip yoluna devam ederken bize döndü. “Milletimizin bağrından temiz bir nesil yetişiyor. Bu eseri onlara bırakacağım ve gözüm arkada kalmayacak.” dedi.
(Cemil SÖNMEZ- Atatürk ve Çocuklar ) (Kısaltılmıştır.)
