Çocuktum Ufacıktım, Top Oynadım Acıktım Dinleme Metni Oku-6. Sınıf Türkçe. MEB 6. sınıd Türkçe ders kitabı Çocuktum Ufacıktım Top Oynadım Acıktım Dinleme Metninin yazılışını, metnini yazdık.
Çocuktum Ufacıktım, Top Oynadım Acıktım Dinleme Metni Oku-6. Sınıf Türkçe
“Çocuktum, ufacıktım. Top oynadım, acıktım. Çocukluk, onu mutlu ve keyifli geçirmiş herkes için sihirli bir sözcüktür. Saflık, inanç ve güven anlamlarını taşır, bir kale gibi bütün yaşamı koruyarak kucaklar. Çocukluk denince keyiflenen bu sözcüğün sihrini kapabilen bir yetişkinim. Fazla duyarlı, dik kafalı ve biraz da iddialı bir çocuk olmanın yarattığı zorlukları yaşamak dışında, sevilen, istenen ve güvenilen bir çocuk olarak büyüdü mü?
3 yaşına kadar evin tek çocuğu olmanın bütün avantajları ve saltanat sürerken birden bire etrafta bir küçük kardeş söylentileri başladı. Bir gün annem aniden ortadan kayboldu. Bir büyük teyzeyi ziyaretimi çıkmıştı, yoksa alışverişimi pek anımsamıyorum. O bir iki gün içinde bana kim baktı? Bu da hiç net değil kafamda derken bir öğleden sonrası babam çocuksu bir heyecanla eve geldi ve bana bir küçük kardeş geleceğini haber verdi. O sırada annem ortaya çıktı. Onun da yüzünde tuhaf heyecanlı bir gülümseme vardı. İkisini de heyecanı yeni bebekten çok sanki benim o bebeği nasıl karşılayacağım telaşındandı, bunu hissetmiştim.
Odayın kapısı açıldığında gördüm ilk şeyi, hiç unutmam. Bu bir çift bebek ayağıydı, kaydı, parmak uçları yukarı bakan pembe, tombul ve minik bir çift bebek ayağı. Bu ayak, bebeğin kundağı her açıldığında içinden bana bir çikolata ya da şekerleme çıkıyordu, ve heyecanla başında bekliyordu. ‘Aa, koş Buket! Kardeşin sana yine çikolata getirmiş,’ küçük erkek kardeşim getirdiği çikolataları afiyetle yiyordu. Ama öbür çocukların kardeşleri altlarına yapıp pis koparken, benimki nasıl olup da çikolata yumurtluyordu, pek çıkartamıyorum, çünkü seni çok seviyor,’ diyordu annem. Bu yeterli bir en önemli neden, dedi.
Bir keresinde, o sıralar pek sevdiği minyatür bakır oyuncaklardan birkaç tanesi de bebek kardeşimin kulağından çıkınca isyan etmiştim. ‘Ne yani, onun geldiği yerde Bakırcılar Çarşısı var. Belki çikolataların kesilme tarihi de o sorunun sorulduğu güne denk düşmüştü. Biraz büyüyüp mahallede bizimle oynamaya başladığında, kardeşimi koruma işi artık tamamen benim görevim olmuştu. Oyun oynamayı seven, aktif bir çocuktum.
Mahalledeki oyunlarda kardeşimi korumak konusunda on yaşam adet bir sorunum olduğunu anımsamıyorum, ama o yaşlarda benden bir iki yaş büyük erkek çocukların fiziksel olarak güçlenmesiyle oyunlardaki üstünlüğünü yitirmeye ve dolayısıyla kardeşini korumaya gidecek prestijimin yıprandığını ayrımsıyorum. Çocuksu bir sezgiyle bunu da bir yolunu aramış, futbol, dalya, voleybol, saklambaç oyunlarındaki iki kalkışta yediğim sekmeler, ve bilek güreşinde yitirdiğim başarılarımı geri almanın yolunu bulmuştum. Öğretmenlik oyunu kuruyor, benden daha büyük ve güçlü olanlara yanıtlarını bilmeyecekleri garantili genel kültür ve sanat soruları soruyordum.
Ergenlik öncesi döneminde yeniden prestijimi kazanarak, küçük erkek kardeşimi korumaya gidecek kadar güçlenmiştim. Mahalle çocukları arasında, çocuklar arasında aranan biri olmamın nedeni heyecanlı ve sürprizli oyunlar, senaryolar kurup onları çabucak organize ediyor oluşumu sanıyorum. O zamanlar pek çok kahramanım vardı ve bunları mahalledeki çocuklara öyle yansıtırım ki, birçoğu beni o kahramanlarla özdeşleştirirdi.
Peter Pan ve küçük kadın Joe, bu kahramanların ileriydi. Bazı geceler, Peter Pan gelecek bu inceleme açık uyur, hastalanır, Joe gibi yazar olabilmek uğruna elinde küçük defterle esnafları röportajlara kalkışırdım. Bugün de sanatına saygı duyduğum Işık Yenersu’nun oynadığı Peter Pan oyununa tüm sezon boyunca üst üste her Pazar sabah beni götüren annemin sabrını şimdi değerlendirebilirim.
Çocukluğumun sancılı, üzüntülü anıları da var aklımda elbette, ama çocukluk kavramı saflık, sevgi ve güven duyguları yüklü bir dönem. Benim yaşamımda, belki de en çok bu nedenle kötü talihsiz çocukluk yaşayan küçükler için yüreğim gerçekten kanar. Çünkü neyi kaçırdıklarını iyi bilirim vee hala Peter Pana inanan o küçük kızı içimde herkesten gizli bir yerde korurum özenle. O zamanlar küçüktüm ufacıktım top oynayıp acıktım.”
( Buket Uzuner)
